Reisverslag Sequoia National Park – dag 10
|Reisverslag rondreis West-Amerika
- Datum: Maandag 14 juli 2014
- Plaats: Sequoia National Park & Visalia
- Hotel: Marriot Visalia
- Weer: Sequoia National Park 28°C, zonnig
Op naar Sequoia National Park
Ook vandaag werden we weer wakker met een stralend zonnetje en zomerse temperaturen. We hadden spijt dat we vandaag het geweldig mooie Yosemite National Park achter ons moesten laten. Hier hadden we gerust nog wel enkele dagen langer kunnen blijven! Zoveel mooie wandeltochten die we niet hebben kunnen doen en zoveel locaties die we nog hadden willen bewonderen.
Maar dit wisten we op voorhand, ons reisschema was goed gevuld waardoor we helaas nergens echt lang konden verblijven.
Na het ontbijt hebben we onze Jeep ingeladen (en dat was zweten bij deze temperaturen in de ochtend) en zijn we ons vervolgens gaan uitchecken aan de receptie van het hotel.
Met de auto door Amerika
Nu konden we vertrekken naar de volgende Nationale Parken tijdens onze rondreis: Kings Canyon National Park en Sequoia National Park. We hadden een hele rit voor de boeg. Onze route liep eerst langs deze Nationale Parken om als laatste door te rijden naar ons hotel in Visalia. Het eerste gedeelte van onze route liep over de “California 140”. De California State Route 140, afgekort CA 140 of SR 140, is een state highway van de Amerikaanse deelstaat Californië en verbindt de San Joaquin Valley met de Yosemite Valley
Roadtrip USA
Onderweg reden we door geweldige landschappen die zo uit een film konden komen. Dit was helemaal zoals ik onze roadtrip door West-Amerika voorgesteld had. Kilometers kaarsrechte wegen door verlaten gebieden…
180 EAST richting Kings Canyon
Na een aangename rit over rustige wegen komen we op de highway ‘180’ richting Kings Canyon. Ook op deze weg was het gelukkig niet druk zodat we relaxed verder konden rijden. Zodra we deze snelweg hadden verlaten stopten we aan een fruitwinkeltje voor wat fris drinken en vers fruit. Ook hier leken we in een filmdecor rond te lopen, een gevoel dat we bijna dagelijks zouden ervaren.
Enkele nectarines later reden we verder richting het beroemde park met de gigantische Sequoia’s. We reden steeds verder van de bewoonde wereld en hadden al een tijdje geen wegwijzers meer gezien. Volgens onze GPS reden we nog altijd in de juiste richting, maar we begonnen tocht wat onzeker te worden. Gezien we geen exact adres voor dit park vonden hadden we een zelf maar een straatnaam in de buurt gezocht.
Het was toch een kleine opluchting toen we het bord met “Giant Sequoia National Monument” zagen verschijnen. Nu kon het niet ver meer zijn!
Kings Canyon National Park
Enkele bochten verder zagen we de ingang van het eerste Park liggen. Even mijn Annual Pass en identiteitskaart tonen en we mochten verder rijden.
Het duurde niet lang voor we de eerste sequoia’s langs de weg zagen staan. Persoonlijk kan ik niet genoeg krijgen van de roestbruine kleur van deze gigantische bomen. Ik vind het zo’n mooie combinatie met het groen. We stopten even om wat foto’s te maken en reden vervolgens verder naar het visitor center.
Onderweg kwamen we een tankstation met winkeltje en restaurant tegen. We besloten hier een korte tussenstop te houden. We zaten al een hele tijd in de auto en hadden ondertussen ook honger gekregen. We gingen voor een pizza met Pepsi.
General Sherman
Na onze picknick op het terrasje van dit restaurant reden we verder naar de General Sherman. De General Sherman is een reuzensequioa (Sequoiadendron Giganteum). Met een hoogte van 83,8 meter, een diameter van 7,7 meter, een geschat stamvolume van 1487 kubieke meter en een vermoedelijke ouderdom van 2300 tot 2700 jaar behoort de General Sherman tot de grootste en oudste levende wezens op aarde.
We parkeerden onze Jeep op een parking in de buurt van deze reuzenboom. Hier begon een wandelpad “Sherman Tree Trail” naar de locatie waar we dit natuurwonder konden bewonderen.
In de buurt waar we de Jeep geparkeerd hadden lagen er enkele grote dennenappels in het bos. Even een foto maken al herinnering, want meenemen mag uiteraard niet! Zo’n groot exemplaar hadden we nog nooit gezien!
We volgden het wandelpad door een groot bos met dennen, er waren nog maar weinig Sequoia’s te zien tot onze verbazing. Ik had altijd gedacht dat we een gigantisch bos vol met Sequoia’s gingen zien, maar dat was helemaal niet het geval. Het pad daalde en kronkelde door dit bos tot we plots de eerste grote Mammoetbomen zagen opduiken tussen de dennen.
Het pad liep tussen 2 grote Sequoia’s. Eigenlijk hadden we ons de bomen nog groter voorgesteld. Ter plaatse leken ze uiteraard groot, maar niet zo gigantisch dan we op foto gezien hadden. Toen we nadien onze eigen foto’s zagen beseften we pas goed hoe groot deze bomen wel waren. Als je ons naast deze bomen ziet staan lijken we wel dwergen!
Wanneer we tegen één van de ‘kleinere’ Sequoia’s gingen staan voor de foto zag je al goed wat een grote omtrek ze hadden. De General Sherman is dan nog eens een stuk groter!
We wandelden wat verder en daar stond hij dan: de “General Sherman”. De boom die ik al sinds mijn jeugd wilde zien! Het was een speciaal moment voor mij. Genieten van het moment, de pracht van de natuur, de omgeving,… Eén item dat al zo’n 30 jaar op mijn bucketlist stond kon ik nu afvinken.
We maakten nog wat foto’s om dit moment vast te leggen en wandelden vervolgens nog wat rond over de paden rondom deze gigantische boom.
Onze jonge fotograaf
Ons dochtertje was ook helemaal onder de indruk van deze Sequoia’s. Zoals je op de foto hieronder kan zien deed ze haar uiterste best om met haar iPod alles op foto vast te leggen. Dit is trouwens een geweldige tip voor wie met kinderen naar Amerika wil gaan. Zorg dat ze een eigen fototoestelletje hebben zodat ze de volledige reis zelf kunnen vastleggen. Je zal verwonderd staan wat een leuke foto’s dit kan opleveren. Dit is ook een leuke afleiding tijdens de soms lange autoritten tussen 2 locaties. Wil je deze rondreis door West-Amerika eens door de ogen van ons dochtertje (toen 8 jaar oud) zien? Surf dan even naar haar fotoalbum. Ze heeft alle foto’s zelf gemaakt!
Voor we terug naar de auto wandelden lieten we nog even een familiefoto maken met op de achtergrond de General Sherman.
Het was ondertussen al vrij laat in de namiddag en we besloten om terug naar de auto te wandelen. Nu moesten we terug bergop, wat uiteraard iets minder vlot ging dan onze afdaling richting deze plek. We hadden nog een hele rit voor de boeg naar het hotel. In de auto namen we de kaart en GPS erbij. We hadden 2 opties: of we reden verder over route 198 door Sequoia National Park richting Visalia of we reden een stuk terug over de 180 waarvan we gekomen waren om vervolgens ook een afslag naar Visalia te nemen.
Zowel onze GPS als het roadbook van Connections gaven aan om voor de laatste optie te kiezen. We vertrokken dus richting Kings Canyon National Park waar we het park binnengekomen waren.
Roadtrip
Zodra we uit de bossen waren veranderde het landschap weer helemaal. We reden over 180 tot de splitsing waar we de 63 op moesten richting Visalia. Het was er heuvelachtig en dor, met hier en daar enkele groene bomen en struiken. Het was heerlijk om hier rond te rijden! Weinig tot geen verkeer op de weg, een leuk muziekje in de auto,…
Hotel Marriott Visalia
Het was al bijna avond toen we ons hotel in Visalia bereikten. Even de auto parkeren, inchecken, code voor de Wifi vragen, de koffers naar de kamer brengen en iets gaan eten in het restaurant. Het begon ondertussen al routine te worden voor ons.
Na een heerlijke maaltijd in het restaurant trokken we naar onze kamer. Nog even wat foto’s op onze Amerika blog plaatsen voor familie en vrienden die onze avonturen volgen en daarna slapen. Morgen staat er een lange rit van zo’n 550 km naar Las Vegas op het programma.
Voeg de auteur Frederik Maesen toe aan je Google+ kringen
- Met de bus over de Golden Gate Bridge rijden - February 14, 2018
- Adressen van de Nationale Parken in Amerika - April 25, 2017
- Hoeveel dagen in Yellowstone? - February 1, 2017